Robert Smithson
Robert Smithson (1938-1973) was een Amerikaans kunstenaar die zich vooral bezighield met het minimalisme, Land Art en landschapsarchitectuur.
Smithson ontwikkelde al vroeg een interesse in kunst en in natuurhistorie, wat werd aangemoedigd door zijn vader die hem meenam naar natuurhistorische musea en wonderen van de natuur zoals de Grand Canyon en Yellowstone Park. Al in 1953 won hij een beurs voor de Art Students League in New York en kwam daar in aanraking met kunstenaars van het Black Mountain College. Daarna studeerde Smithson aan de Brooklyn Museum School.
In 1957 reist hij door de VS en Mexico. Hij maakt zijn eerste schilderijen in een abstract-expressionistische stijl.
In 1959 heeft hij zijn eerste solotentoonstelling in de Artist's Gallery, New York.
In 1960 leert Smithson Sol Lewitt kennen.
In 1961 heeft hij een solotentoonstelling in de Galleria George Lester, Rome.
Vanaf 1962 Vervaardigt Robert Smithson geometrische metaalsculpturen, die worden gerekend tot de minimal art en onderhoudt nauwe contacten met andere minimalisten.
In 1966 neemt hij deel aan de tentoonsteling 'Primary Structures' in het Jewish Museum New York; ook voert hij zijn eerste land-art projecten uit, sommige in samenwerking met Heizer.
Sinds 1966 bezoekt hij geregeld post-industriële terreinen ( ‘sites') in New Jersey, wat in 1968 zijn neerslag krijgt in de serie Nonsites: op de vloer rustende geometrische constructies waarbinnen stenen, afkomstig van die terreinen bijeengebracht zijn.
Na een opdracht voor het landschaprond de luchthaven van Dallas (1967), concentreert hij zich voornamelijk op de natuur (als geheel, of onderdelen daarvan). Hij geeft hieraan gestalte door middel van het exposeren van stukken aarde, klei of stenen met een landkaart met de vindplaats (sites en non-sites) of door middel van films (o.m. Fossil quarry mirror with fou mirror displacements, 1969). Smithson creëert hiermee land art.
In 1968 neemt hij deel aan de tentoonstelling Minimal Art in het Gemeentemuseum Den Haag.
In 1968 gooit hij zandstenen uit zijn geboorteplaats New Jersey in de New York City Gallery. De Aarde verandert voortdurend door erosie, wind, klimaat, enz... Dit intrigeert hem zo dat hij in de natuur zelf wil werken. Hij brengt grootse tekens aan en bestudeert de reactie van de natuur hierop. Aan het eind van de jaren zestig verschuift hij zijn aandacht naar het ontwerpen van earthworks, vergelijkbaar met de land art.
In 1970 creëert Smithson Spiral jetty, een enorme, spiraalvorm van aarde die een landschap bij het grote zoutmeer in Utah in een geometrische figuur verandert, zwarte rots, zoutkristal, aarde, diameter 4877, lengte van de spiraal 45720, wijd 457.
Het werk is aangelegd in het Great Salt Lake in Utah. De attractie berust ten dele op de surrealistische ironie van het ontwerp: een steiger in spiraalvorm is evenzeer met zichzelf in tegenspraak als een rechte kurkentrekker. Overigens kan men moeilijk stellen dat dit werk uit de natuurlijke formatie van het terrein is voortgekomen, zoals de Griekse Slangenheuvel, en men moet zich dan ook afvragen of deze pier het even lang zal uithouden als de heuvel.
In 1972 en 1977 neemt hij deel aan Documenta 5 en 6 te Kassel.
In 1973 word hem de Guggenheimbeurs toegekend.
Robert Smithson komt om in 1973, bij een vliegtuigongeluk tijdens de inspectie van zijn werk Amarillo Ramp bij het Tecovas-meer.
In 1974 heeft hij een solotentoonstelling in het New York Cultural Center.
In 1993 is er een Overzichtstentoonstelling in het Centro Julio Gonzales, Valencia.
Zijn bekendste ontwerpen zijn Spiral jetty, een spiraalvormige pier in een meer in Utah, en Broken circle/Spiral hill in een zandgroeve bij Emmen. Een nauwgezette documentatie (beschrijvingen, foto's, kaarten, films) begeleidt de meeste van zijn werken. Smithson was ook een gerenommeerd kunstcriticus en -theoreticus
Smithson ontwikkelde al vroeg een interesse in kunst en in natuurhistorie, wat werd aangemoedigd door zijn vader die hem meenam naar natuurhistorische musea en wonderen van de natuur zoals de Grand Canyon en Yellowstone Park. Al in 1953 won hij een beurs voor de Art Students League in New York en kwam daar in aanraking met kunstenaars van het Black Mountain College. Daarna studeerde Smithson aan de Brooklyn Museum School.
In 1957 reist hij door de VS en Mexico. Hij maakt zijn eerste schilderijen in een abstract-expressionistische stijl.
In 1959 heeft hij zijn eerste solotentoonstelling in de Artist's Gallery, New York.
In 1960 leert Smithson Sol Lewitt kennen.
In 1961 heeft hij een solotentoonstelling in de Galleria George Lester, Rome.
Vanaf 1962 Vervaardigt Robert Smithson geometrische metaalsculpturen, die worden gerekend tot de minimal art en onderhoudt nauwe contacten met andere minimalisten.
In 1966 neemt hij deel aan de tentoonsteling 'Primary Structures' in het Jewish Museum New York; ook voert hij zijn eerste land-art projecten uit, sommige in samenwerking met Heizer.
Sinds 1966 bezoekt hij geregeld post-industriële terreinen ( ‘sites') in New Jersey, wat in 1968 zijn neerslag krijgt in de serie Nonsites: op de vloer rustende geometrische constructies waarbinnen stenen, afkomstig van die terreinen bijeengebracht zijn.
Na een opdracht voor het landschaprond de luchthaven van Dallas (1967), concentreert hij zich voornamelijk op de natuur (als geheel, of onderdelen daarvan). Hij geeft hieraan gestalte door middel van het exposeren van stukken aarde, klei of stenen met een landkaart met de vindplaats (sites en non-sites) of door middel van films (o.m. Fossil quarry mirror with fou mirror displacements, 1969). Smithson creëert hiermee land art.
In 1968 neemt hij deel aan de tentoonstelling Minimal Art in het Gemeentemuseum Den Haag.
In 1968 gooit hij zandstenen uit zijn geboorteplaats New Jersey in de New York City Gallery. De Aarde verandert voortdurend door erosie, wind, klimaat, enz... Dit intrigeert hem zo dat hij in de natuur zelf wil werken. Hij brengt grootse tekens aan en bestudeert de reactie van de natuur hierop. Aan het eind van de jaren zestig verschuift hij zijn aandacht naar het ontwerpen van earthworks, vergelijkbaar met de land art.
In 1970 creëert Smithson Spiral jetty, een enorme, spiraalvorm van aarde die een landschap bij het grote zoutmeer in Utah in een geometrische figuur verandert, zwarte rots, zoutkristal, aarde, diameter 4877, lengte van de spiraal 45720, wijd 457.
Het werk is aangelegd in het Great Salt Lake in Utah. De attractie berust ten dele op de surrealistische ironie van het ontwerp: een steiger in spiraalvorm is evenzeer met zichzelf in tegenspraak als een rechte kurkentrekker. Overigens kan men moeilijk stellen dat dit werk uit de natuurlijke formatie van het terrein is voortgekomen, zoals de Griekse Slangenheuvel, en men moet zich dan ook afvragen of deze pier het even lang zal uithouden als de heuvel.
In 1972 en 1977 neemt hij deel aan Documenta 5 en 6 te Kassel.
In 1973 word hem de Guggenheimbeurs toegekend.
Robert Smithson komt om in 1973, bij een vliegtuigongeluk tijdens de inspectie van zijn werk Amarillo Ramp bij het Tecovas-meer.
In 1974 heeft hij een solotentoonstelling in het New York Cultural Center.
In 1993 is er een Overzichtstentoonstelling in het Centro Julio Gonzales, Valencia.
Zijn bekendste ontwerpen zijn Spiral jetty, een spiraalvormige pier in een meer in Utah, en Broken circle/Spiral hill in een zandgroeve bij Emmen. Een nauwgezette documentatie (beschrijvingen, foto's, kaarten, films) begeleidt de meeste van zijn werken. Smithson was ook een gerenommeerd kunstcriticus en -theoreticus
Voornaamste kunstwerken
Voor de 'Broken Circle' trok Smithson een cirkel op de grens van water en land. Van de aan het water grenzende helft maakte hij de rand voor driekwart tot een landtong, door weggraving van zand, waardoor water de rest vulde. Dit laatste gebeurde ook ten aanzien van de andere cirkelhelft, waarvan hij driekwart van de rand weggroef tot een kanaaltje. Op het resterende zandsegment bleef de klei liggen als onderdeel van het kunstwerk.
Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbewegingde 'Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelt de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven.
Naast de vlakliggende cirkel ontstond als een soort tegenbewegingde 'Spiral Hill', een opgeworpen kegelvormige lemen heuvel. Een met wit zand bedekt, spiraalvormig oplopend pad naar de top, stelt de bezoeker in staat vanuit een steeds wisselend gezichtspunt het kunstwerk te beleven.
De Spiral Jetty is een spiraalvormige pier die wordt beschouwd als het belangrijkste werk van kunstenaar Robert Smithson. Het verandert een landschap aan het Great Salt Lake in de staat Utah(VS) in een geometrische figuur. De pier werd in 1970 aangelegd en is sindsdien al meerdere malen volledig onder het wateroppervlak verdwenen.Voor de constructie van de Spiral Jetty dumpte Smithson 7000 ton aan zwarte rots, aarde en zoutkristal in het sterk vervuilde meer. Dit monumentale werk is uitgegroeid tot het symbool van de kunstvorm Land art . De inspiratie hiervoor haalde Smithson bij de Slangenheuvel, een precolumbiaans Indiaans monument in Ohio . De pier is 457 meter lang en ongeveer 4 meter breed.
Hier klikken om te bewerken.